لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: خودکار آمدی پژوهشی را می توان به عنوان قضاوت های افراد نسبت به توانایی های خود در زمینه پژوهش به منظور سازماندهی و اجرای یک سلسله امور برای رسیدن به عملکردهای پژوهشی مشخص شده بیان کرد. لذا این پژوهش با هدف بررسی خودکار آمدی پژوهشی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر، مطالعه تحلیلی مقطعی که بروی 240 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد. دانشجویان به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک دانشجویان و و با استفاده SPSS پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار 20 از آزمون های آماری توصیفی( شامل میانگین، انحراف معیار، فرآوانی و درصد) و ازمون های استنباطی انجام شد. 66 درصد) بوده است. میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان /8) یافته ها: براساس نتایج مطالعه فراوانی دانشجویان دختر 155 151، میانگین و انحراف معیار سنجه /24 ±, 36/ 22/2±, 3/6 سال بود. میانگین و انحراف معیار نمره کلی خودکارآمدی پژوهشی 02 35، خودکارآمدی در روش و اجرا /52 ±,8/ 32، خودکارآمدی در مفهوم پردازی 99 /22±, 10/ های خودکارآمدی آماری و تحلیلی 25 18، خودکارآمدی در /69 ±,5/ 12، خودکارآمدی گزارش نویسی 76 /59±,4/ 31/41±, ، خودکارآمدی در پژوهش کیفی 39 7/05 9 بدست آمد. /38 ±,2/ 15 و خودکارآمدی در اخلاق 86 /66 ±,3/ مهارت ها و تبحرها 64 نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، خودکارآمدی پژوهشی در حد متوسط است و برای ارتقاء نیاز به مداخلات آموزشی مناسب وجود دارد.

زمینه و هدف: باورهای پژوهشی دانشجویان تاثیر مهمی در انجام یا اجتناب از تحقیق دارد. هدف این مطالعه مقایسه دیدگاه های دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی نسبت به خودکارآمدی پژوهشی بود.روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1392 در 140 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. حجم نمونه به وسیله مطالعه مقدماتی و محاسبه واریانس نمونه تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه خودایفا و استاندارد شده خودکارآمدی پژوهشی بود. تجزیه تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-17 و آزمون آماری T مستقل برای مقایسه 7 آیتم در پرسش نامه خودکارآمدی پژوهشی شامل موارد آماری و تحلیلی، مفهوم پردازی، روش و اجرا، پژوهش کیفی، گزارش نویسی، مهارت ها و تبحرها و اخلاق در دانشجویان ذکر شده انجام گردید.یافته ها: اختلاف معنی داری در مقایسه دیدگاه های دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی در مقیاس های خودکارآمدی آماری و تحلیلی، مفهوم پردازی، روش و اجرا، پژوهش کیفی، گزارش نویسی و مهارت ها و تبحرها مشاهده شد (p=0.001، p<0.008). ولی اختلاف معنی داری در مقیاس اخلاق در آن ها مشاهده نشد (p=0.176).نتیجه گیری: دانشجویان دکترای تخصصی در مقایسه با دانشجویان کارشناسی ارشد دیدگاه مثبت تری نسبت به خودکارآمدی پژوهشی داشتند.

این پژوهش با هدف تعیین نقش کمک طلبی پژوهشی و خودکارآمدی پژوهشی در پیش بینی اضطراب پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی در دوران شیوع ویروس کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه یاسوج در سال تحصیلی 1399-1400 بود. 343 نفر به عنوان گروه نمونه پژوهش با روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه کمک طلبی پژوهشی سعیدی رضوانی (1396)، پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی Büyükőztürk و همکاران (2011) و پرسشنامه اضطراب پژوهش بورنگ و همکاران (1396) بوده است. جهت تجزیه وتحلیل داده‏ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین کمک طلبی پژوهشی و خودکارآمدی پژوهشی با اضطراب پژوهشی ارتباط معناداری مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد متغیرهای اجتناب از کمک طلبی، نیاز به کمک طلبی، خودکارآمدی شناخت مسئله، خودکارآمدی روش‏شناسی و خودکارآمدی گزارش‏نویسی توانایی پیش بینی اضطراب پژوهشی را دارند؛ بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که کمک طلبی پژوهشی و خودکارآمدی پژوهشی منجر به کاهش سطح اضطراب پژوهشی دانشجویان در دوران شیوع ویروس کرونا می‏شود.

این پژوهش خودکارآمدی پژوهشی را در میان دانشجویان کارشناسی ارشد روان شناسی و علوم تربیتی بررسی می نماید. روش این تحقیق توصیفی پیمایشی است و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی تهران در سال تحصیلی 91-90 می شود. 120 نفر از این دانشجویان به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی فیلیپس و راسل (1994 ,Phillips & Russell) است. پس از تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای، نتایج زیر به دست آمد: 1- خودکارآمدی مهارت های پژوهش عملی (0.000 Sig، در سطح 0.01>P) در دانشجویان ارشد بالاست. 2- خودکارآمدی مهارت های نوشتن (0.000 Sig، در سطح 0.01>p) دانشجویان ارشد بالاست. 3- خودکارآمدی مهارت های طراحی پژوهش (0.000 Sig، در سطح0.01 >P) در دانشجویان ارشد بالاست. 4- خودکارآمدی مهارت های رایانه ای و کمی (0.070 Sig، در سطح0.05 >P) دانشجویان ارشد بالا نیست. پس می توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی مهارت های پژوهش عملی، نوشتن و طراحی پژوهش در میان این دانشجویان بالاست و این نتیجه شاید ناشی از آشنایی با روش های آماری و پژوهشی، یادگیری ها و تجربه های قبلی آنها باشد. خودکارآمدی مهارت های رایانه ای و کمی این داشنجویان بالا نبود و این شاید پیامد نداشتن پیشنه لازم کار با رایانه و نرم افزارهای آماری باشد.

هدف: مقاله ی حاضر به بررسی مفهوم خودکارآمدی به عنوان سازه ی روانشناختی مهم و تأثیرگذاری در رفتار انسانی و نیز «نظریه ی شناختی-اجتماعی» و ارتباط آن با مفهوم سواد اطلاعاتی، به عنوان یکی از پیش نیازهای اساسی زندگی در جامعه ی اطلاعاتی و فرایند یادگیری مدرن و مادام العمر می پردازد. روش شناسی: مرور ادبیات موجود در رشته های روانشناسی، آموزش و پرورش، ارتباطات، جامعه شناسی، علم اطلاعات و علوم رایانه. یافته ها: خودکارآمدی شاید بر میزان علاقه، تلاش، پشتکار، لذت، خودتنظیمی و در نهایت عملکرد فرد، تأثیر مطلوبی داشته باشد و به عنوان یکی از عوامل شایستگی اجتماعی، شایستگی شبکه ای، موفقیت، رضایتمندی تحصیلی و کاری و غلبه بر ترس هایی مانند ترس های اجتماعی و ترس از فناوری نقشی جدی ایفا کند. سواد اطلاعاتی به عنصری درونی مانند خودکارآمدی موکول و مشروط می شود. در برخی پژوهش ها، خودکارآمدی بالاترین و بیشترین همبستگی و تأثیر را بر رفتار جست وجوی اطلاعات داشته است که اهمیت بسیار آن را نشان می دهد. خودکارآمدی سواد اطلاعاتی با عواملی مانند سن، جنسیت، سطح تحصیلات، پایه ی تحصیلی، تجربه، آموزش، دانش زبان انگلیسی و شغل ارتباط مستقیم دارد. خودکارآمدی سواد اطلاعاتی در کشور ترکیه بیش از سایر کشورها بررسی شده است. اصالت/ ارزش: مفهوم خودکارآمدی که از سوی برجسته ترین و پراستنادترین روانشناس زنده ی دنیا و چهارمین روانشناس تاریخ این علم، یعنی آلبرت بندورا ارائه شد، نقشی اساسی در سواد اطلاعاتی ایفا می کند که متأسفانه در ادبیات علم اطلاعات در زبان فارسی درباره ی آن بررسی کافی نشده است. مقاله ی حاضر اولین مقاله ی فارسی محسوب می شود که به صورت مروری به بررسی نقش خودکارآمدی در سواد اطلاعاتی و اطلاع جویی اختصاص می یابد.

1زمینه و هدف: تصمیم گیری بالینی صحیح تاثیر به سزایی در روند درمان، حصول پیامد بالینی مورد انتظار و افزایش رضایتمندی بیماران دارد که شناسایی فاکتورهای موثر بر آن امری ضروری در جهت آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از مهر 1401 تا مهر 1402 بر روی 45 دانشجوی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی آبادان انجام شد. پس از اخذ رضایت و ثبت اطلاعات دموگرافیک و تحصیلی دانشجویان، جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های پزشکی مبتنی بر شواهد، خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی پژوهشی انجام شد. سپس داده ها با استفاده از SPSS software, version 26 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویانی که سابقه پژوهش داشتند (03/189) به صورت معناداری بیشتر از دانشجویانی بود که سابقه پژوهش نداشتند (76/140). میانگین نمره خودکارآمدی تحصیلی، خودکارآمدی پژوهشی و درک ویژگی های عملکرد مبتنی بر شواهد در دانشجویانی که سابقه عضویت در کمیته تحقیقات دانشجویی داشتند به صورت معناداری بیشتر از دانشجویانی بود که سابقه عضویت نداشتند. درک ویژگی های عملکرد مبتنی بر شواهد ارتباط مستقیم و معناداری با خودکارآمدی پژوهشی (05/0P<) و خودکارآمدی تحصیلی داشت (001/0P<). در بررسی ارتباط میان خودکارآمدی تحصیلی و خودکارآمدی پژوهشی نیز مشخص شد که دو متغیر ارتباط مستقیم و معناداری با یکدیگر دارند (001/0P<). نتیجه گیری: خودکارآمدی تحصیلی و پژوهشی بر روی درک پزشکی مبتنی بر شواهد تاثیر دارد و تمام موارد فوق با آموزش به دانشجویان پزشکی و شرکت در کمیته های دانشجویی و انجام فعالیت های پژوهشی بهبود می یابد و می تواند سبب بهبود کیفیت درمان در پزشکان شود

پژوهش حاضر با هدف آزمون روابط ساختاری بین خودکارآمدی پژوهشی، عوامل اجتماعی و محیط آموزشی-پژوهشی دانشگاه با عملکرد آموزشی-پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده های دندان پزشکی، پزشکی، داروسازی و پرستاری و مامایی علوم پزشکی مشهد به تعداد 4180 نفر بود که از طریق فرمول کوکران حجم نمونه 183 نفر تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسش نامه های خودکارآمدی پژوهشی، محیط آموزشی-پژوهشی، عوامل اجتماعی و عملکرد آموزشی – پژوهشی استفاده شد. ماتریس همبستگی، تحلیل مسیر و شاخص های نکویی برازش با نرم افزار Lisrel 8. 5 جهت تحلیل داده ها استفاده شد. با اجرای الگوی معادلات ساختاری مشخص شد که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است (067/0=RMSEA، 92/0=NNFI). هر چند مدل کلی پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار بود اما همان طور که نتایج نشان داد ضرایب مسیر g عوامل اجتماعی و محیط آموزشی-پژوهشی به خودکارآمدی پژوهشی و عملکرد معنادار نبودند، به طوری که فقط ضریب β خودکارآمدی پژوهشی به عملکرد معنادار بود. نتایج پژوهش از نقش میانجی گری خودکارآمدی در رابطه عوامل اجتماعی و محیط آموزشی-پژوهشی با عملکرد دانشجویان حمایت می کند.

مقدمه: اصلی ترین عامل مؤثر بر انجام موفقیت آمیز پژوهش و دنبال کردن آن در دانشجویان تحصیلات تکمیلی، خودکارآمدی پژوهشی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 95-1394انجام شد. روش ها: دراین مطالعه توصیفی مقطعی 200 دانشجوی کارشناسی ارشد و دکتری مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 95-1394 به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی فیلیپس و راسل (Phillips & Russell) که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تایید شده بود، جمع آوری شد و توسط آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تحلیل گردید. نتایج: در نهایت 154 پرسشنامه تحلیل شد. میانگین سنی دانشجویان 3/6± 51/30 سال بود. میانگین نمره خودکارآمدی پژوهشی 1/53± 43/180 بود(ازمجموع 297نمره) که بر حسب مقطع تحصیلی و وضعیت تأهل اختلاف معناداری داشت و در دانشجویان مقطع دکتری (84/24± 18/223) و دانشجویان مجرد (52/45± 33/189)، به طور معناداری بیش تر بود، ولی اختلاف معناداری در نمره خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان، بر حسب جنسیت، وضعیت سکونت و دانشکده مشاهده نشد. بین معدل تحصیلی دانشجویان با نمره خودکارآمدی پژوهشی ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت (290/0=r و 0001/0=p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، در حد متوسط است و برای ارتقا، نیاز به مداخلات آموزشی مناسب وجود دارد.

برخورداری از توانمندی پژوهشی یکی از اساسی ترین موضوعات موردنیاز دانشجویان در مقاطع تحصیلات تکمیلی است. می توان عنوان کرد که خودکارآمدی، ارتباطی ناگسستنی با توانمندی پژوهشی دارد. در بسیاری از دانشجویان عدم باور به کارآمدی، خود موجبات ناتوانی پژوهشی را به وجود آورده است. پس از آن جایی که خودکارآمدی پژوهشی می تواند در عملکرد پژوهشی دانشجویان تاثیرگذار باشد، بررسی عوامل مرتبط با آن امری ضروری است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تعاملات آموزشی و رضایت تحصیلی با خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان صورت گرفته است. جامعه پژوهش، دانشجویان تحصیلات تکمیلی کلیه دانشکده های رشته های علوم پایه و فنی مهندسی دانشگاه تبریز است. با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای به شیوه متناسب با حجم جامعه 335 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش شامل پرسش نامه های معیار تعاملات آموزشی، رضایت از تحصیل و خودکارآمدی پژوهشی است. پایایی پرسش نامه های پژوهش بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0، 86/0 و 93/0 به دست آمد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. یافته های پژوهش نشان داد که بین تعامل دانشجو-دانشجو، تعامل دانشجو-استاد و تعامل دانشجو-محتوی، همچنین امکانات آموزشی، برنامه درسی، تدریس و یادگیری، فضا و جو دانشگاه، امکانات اداری و سیاست ها و رویه ها با خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان ارتباط مثبت معنی دار وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تعاملات بین فردی دانشجویان و اساتید با آنان و سیاست های آموزشی اتخاذشده در محیط های دانشجویی به مثابه عامل مهمی در خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان نقش آفرینی می کنند. از این رو پیشنهاد می شود مسیولان و اساتید بخشی از فعالیت های آموزشی دانشگاه ها را به افزایش تعاملات مثبت آموزشی و تهیه و تنظیم سیاست های مطلوب اختصاص دهند تا در این مسیر بتوان در جهت ارتقای خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان گام مهمی برداشته شود.